HERFSTtij

Sommige zaken zijn gemeengoed en andere dingen zijn gemeen(d) goed. Daar valt in de regel geen speld tussen te krijgen, hooguit wanneer iemand er met de buit vandoor gaat. Hoewel een buit vandaag mogelijk voor andersoortige omstandigheden zorg kan gaan dragen, tenslotte is het vandaag vrijdag de dertiende! Waardoor sommige mensen de kans krijgen om te zwelgen in zelfbeklag. Weer anderen hun leven lang de rol van slachtoffer op zich hebben genomen. Rugzakken gevuld met stenen die levenslang op de maag blijven liggen en weer anderen die hunkeren naar een verborgen liefde.

Geen trek hebben om met hun sores op de beeldbuis te komen en wanneer een gastheer hen uitnodigt om hun drankje te drinken, is het vaak een beker die tot de bodem moet worden geledigd. In de oudheid kwam men al snel in contact het Charon. En waar het vandaag allemaal om draait: niet om zomaar een vrijdag wederom een bijzondere. Waar dalende cijfers hoopvol uitblijven, waar het weekend voor de deur staat en er op de nodige lekkere dingen wordt gelet. Die letters, die banketstaaf en al dat snoepgoed dat geen andere kans ziet dan verbeurd te worden verklaard. Waar ik gisteren al woorden aan heb gewijd, heeft het er vandaag veel van dat het een herhaling is van zetten. En wat het ook zo bijzonder maakt: het wordt steeds vroeger donker!

En wat het helemaal zo fnuikend maakt: de lontjes van mensen worden steeds korter! Straks zijn er enkel nog sterretjes die wat licht scheppen in het donker, is Bethlehem nog steeds niet om de hoek te vinden en dreigen we op de een of andere manier in de Herfsttij der middelmatigheid thuis op te gaan treden…