In de herhaling!

Een goede chauvinist is nooit weg! Die trots is op de plek waar hij vandaan komt, waar zijn wortels ervoor hebben gezorgd dat het gewas kon gedijen en waar in een moment van nostalgie oude herinneringen weer levend worden, waar de scholing een rol heeft gespeeld in de verdere ontwikkeling van zijn en waar een zweem van ongemak de plaats heeft ingenomen van die plekken waar die goede herinneringen een boventoon kunnen voeren.

Noem mij niet een van nostalgie doordrenkt figuur, laat mij geen flater slaan wanneer ik de plank enigszins missla, straten waar ik geen herinnering aan heb vergeten en hooguit wijken benoem waar ik ooit… maar dat is niet eens zo lang geleden. Of dit nu Oud Overdie betreft, het Hoefplan, de scholen waar ik onderwijs genoot, de schoolavonden in het Wapen van Heemskerk, de bioscopen die toen nog in de stad te vinden waren en waar nu de VUE alle aandacht opeist, het Filmhuis Alkmaar zich nog blijft richten op die films die een uitgelezen publiek veronderstellen het maakt in de regel niet uit waar, waarop en wanneer Alkmaar verschijnt, er toch een glimlach om mijn lippen krult…

Dus waar ik gisteren een poging ondernam om ALKMAARS GOUD onder de aandacht te brengen, probeer ik dit ook vandaag te doen. Met beelden van de proeverij, kazen die richting kunnen gaan geven aan de smaak en het strelen van de tong die zih op termijn kunnen gaan voordoen, waarbij zowel Deense als Franse kazen richtinggevend kunnen zijn maar waar het straks op zal gaan uitdraaien nog steeds die niet te beantwoorden vraag zal zijn. Dat de GGZ in deze een rol speelt is niet alleen mooi meegenomen, dat passie hieraan ten grondslag ligt en dat naast bier ook wijn op termijn op het programma komt te staan, een kaasplankje zal gaan overtuigen…
Kaas dus, Alkmaars Goud, ik kan het niet genoeg herhalen!