Kaes & Kaaskloosd!

Out! Een telefoontje en ik ben weer In! Zo eenvoudig kan het wezen en zo eenvoudig gaat het via de telefoon om niet veel later weer tot leven te worden gewekt op dat Wereld Wijde Web. En dan te bedenken dat er zo nu en dan ook nog mensen zijn die een blik werpen op het geheel en mijn kommer weten te delen door de kwel die mij ten dienste staat. Hoewel dat laatste enigszins overdreven is. Want als de kommer hooguit de ijsbergsla die ik ontbeer de kwel weet te verlossen door met knoflooksaus aan het werk te gaan, de blije scharrelkip in stukjes is gesneden en van de nodige shoarmakruiden is voorzien, is hooguit de prijs het bewijs dat dit een kip was uit de stal van een beter leven. En slechts een ster op de verpakking die dit aangeeft. En waar prijsstijgingen de snelkookpan uit rijzen, de kool wordt gespaard om de geit van voeder te voorzien, koeien in de gelegenheid worden gesteld om het malse gras te laten voor wat het was, de graskaas zich mag gaan verheugen op de uitgehongerde klant, de kaasmarkt zijn wethouder Kaas als raadslid en fractievoorzitter zijn plaats zal gaan innemen, worden de eerste voorbereidingen omtrent Kaeskoppenstad getroffen. Een tweedaags gebeuren alwaar ik zeker een dag en het liefst ook de volgende dag van plan ben om me in dit spektakel onder te gaan dompelen. Alsof ik niet veel beter te doen heb. En eigenlijk heb ik dat ook niet, gezien de afspraken die ik juist voor dit weekend niet gepland heb. Waarbij de agenda als leidraad fungeert, het weer bepaaldelijk wel voor wat roet kan gaan zorgen en waar de melancholie van de Middeleeuwen wederom tot leven komt door de pest, de dood die rond waart, de bewakers die een keten aan geboefte door de stad heen slepen en de weeskinderen die zich opmaken om die onbekende personen als vader en moeder te gaan betitelen. Om over die vrouwen van lichte zeden maar te zwijgen laat staan dat de Watergeuzen met liederen de grachten onveilig zullen gaan maken…