Katowice

Als zo’n eerste dag zich kenmerkt met grote vertraging ( met dank aan de NS!), kan het haast niet anders dan dat het ontmoetingspunt ABNAmro voor een volgend misverstand garant staat. De wetenschap achteraf dat er een drietal punten in de Centrale hal van Schiphol te vinden zijn, zorgt voor een uitwisseling van sms berichten. Maar… ‘in den beginne was er de boarding pass van Transavia’ een vliegtuig dat wel op tijd vertrok en ervoor zorgde dat ook de aankomsttijd op tijd kon plaatsvinden. Te land de trein, ter zee niet van toepassing en in de lucht een eitje. Het regent, het hoost en het taxibusje reed ons op tijd naar Katowice, onze eerste bestemming. Een rit van zo’n 35 minuten en afgezet bij het station proberen we de eerste Zloty’s te bemachtigen, hetgeen mij na ampele pogingen van Bruno uiteindelijk lukt. Niet ver van ons hotel verwijderd, begint het helaas ook daar te regenen en besluiten we een taxi te nemen. De chauffeur trakteert ons op een sight-seeing, waardoor de 1,5 kilometer al snel 5 kilometer wordt en voor het luttele bedrag van nog geen 10 euro komen wij droog aan. Dat hij die avond waarschijnlijk in huiselijke kring van dit gebeuren melding zal gaan maken, dat wij als toeristen ver van huis de nodige vraagtekens bij zijn rit stellen… ach, dat kan iedere toerist in een vreemde plaats overkomen. Strangers in a strange land, bij wijze van spreken. De eerst drie dagen vertoeven wij op de vierde etage, naderhand zullen we nog een verdieping hoger terecht komen en wordt het getal 5 de nieuwe standaard. Een ruime kamer, de stad in dewelke zich dompelt in het weekend, de terrassen zich vullen met lavende mensen, wij op zoek gaan naar een eetgelegenheid en uiteindelijk belanden in een Pizzahut, Bruno zich ontfermt over een saladebar en ik een spaghetti bolognese, met wat biertjes op het eind en voor we het goed en wel beseffen terug op de kamer om van een eerste indruk te bekomen en met het gestrekte etui in het vooruitzicht de eerste nacht gaan doorbrengen…