Los van Bas les

‘(Straat)fotografie is in staat om kleine momenten die eigenlijk heel persoonlijk zijn, in het publieke domein vast te leggen. Het draait allemaal om de kunst van het observeren. Het grootste compliment dat Bas kreeg over de foto’s van mijn “Out of Place” project, was dat de beelden heel erg intiem aanvoelden.’ Woorden van Bas L. waarbij hij aangeeft dan wel de suggestie (het ingeven van een denkbeeld) doet om te letten op lichaamshouding (de Taal van het lichaam van Julius Fast), blikrichting en letterlijke en figuurlijke afstand tussen mensen.

Focus op dingen die jou interesseren of opvallen op straat. Vergroot details die ons meer vertellen over de wereld waarin we leven. De stad (als studio) is vol met prachtige mensen, vormen, kleuren en ritmes, je hoeft ze alleen maar te herkennen en vast te leggen. Bepaal wat je wilt vertellen en hoe je dat het beste kunt verbeelden. Maak keuzes voordat je begint met fotograferen in techniek: camera, lens, etc… Geef jezelf vrijheid en experimenteer zoveel mogelijk.

Je kunt deze opdracht (bevel tot uitvoering van iets, opgelegde taak) zo conceptueel en breed interpreteren als je zelf wilt, als jullie de keuzes maar goed motiveren. (hetgeen dan weer te lezen valt als een verzoek, als vraag om iets). Waardoor ik de opdracht van een suggestie voorzie opdat het verzoek tot het uiteindelijk resultaat kan gaan leiden. Hetgeen ik dan maar vandaag een volgende wending zal gaan geven. Ook ik mocht een drietal foto’s inleveren, maar stond niet stil bij het feit dat het verplicht (gehouden, verschuldigd) was alle beelden horizontaal/landscape en in kleur te maken! En wat ik gedaan heb, geen enkel idee maar dat mijn foto’s dit keer vierkant uitvielen… Afwijkende gedrag is mij bepaald niet onbekend, de sluitertijd stond op automatisch en de beelden spreken wat mij betreft… voor zich!