Pasjes…

Neen, ik ben geen lid van het genootschap van de swingende Apostel. Zo ook geen lid van de Koninklijke vereniging Helders mannenkoor. Hoewel ik betwijfel of deze vereniging nog wel bestaat. Wel van de bibliotheek, in het bezit van een Museumjaarkaart, een OV kaart, rijbewijs en een identiteitskaart, een Visa kaart en nog wat meer van die simpele kaarten die in mijn portemonnee te vinden zijn. Een ICD kaart, een medicijnkaart, een zorgpas van de Friese Boeren- en Tuinders Onderlinge, van de Dela natuurlijk om straks met voldoende stuifcake en koffie het onderspit te gaan delven. Wanneer ik al die pasjes in mijn knip de revue laat passeren, blijft er nog weinig ruimte over voor de biljetten waar ik het liefst nog mee afreken, hoewel een pas van de ING ook nog deel uitmaakt van dit geheel. Wij worden verwend in Nederland, met klantenkaarten, kortingsbonnen, cadeaukaarten, bioscoopbonnen en nog veel meer kaarten die uiteindelijk in een kaartenhouder deel gaan uitmaken van ons dagelijks zijn. Toch heb ik de idee dat ik nog wat mis: de Namac. Ook daar heb ik een pasje van hoewel ik de laatste jaren niet meer in Houten te vinden ben geweest. Het is eigenlijk veel spannender wanneer ik ergens in een wildvreemde stad, Utrecht bijvoorbeeld, de daar nog aanwezige treinenzaak kan gaan bezoeken en ook nog eens wat modellen weet te scoren. Circusmodellen, hoewel ik me ook sta te verlustigen aan al dat andere bijzondere werk dat zij hebben: treinen, automodellen, bussen, vrachtwagens en niet in de laatste plaats autootjes. Maar een Tesla valt niet te ontdekken, het zijn vooral Europese automobielen die daar te vinden zijn, een enkele Amerikaan daar gelaten. En kijk niet vreemd op wanneer deze modellen een wereldreis achter de rug hebben: Made in China. Containers vol varen over de wereldzee, het klimaat aantastend en wanneer het kleine ternauwernood wordt geeerd, is het grote in de regel niets weerd. Zo eenvoudig kan het leven zijn, zo simpel is het gesteld met een Bonuskaart, kan Karwei het dak op en laat Praxis weten dat het huist in de buurt van de Gamma, gelijk KFC zich duidelijk probeert te onderscheiden van die Mac, de Burgerking zich meet aan de snacks van de Febo en een enkele Vlaamse frietboer zich waagt aan die goudgerande knakkers die ik met minder smaak tot mij neem dan een enkel Frans Frietje. Maar vanavond staat Lassie weer op het programma: toverrijst met… jawel, daar komt’ie: hete duiveltjes. En dat dit voor Vincent een kwelling zal zijn, ach ook daar komt hij wel weer overheen nadat hij zich gisteren over mijn kippenwings mocht ontfermen.