Speeltje(s).

Elon doet het met vele nullen voor de komma, ik veelal met een tweetal nullen maar dan achter die komma. Of, wanneer het zo uitkomt met een tweetal negens, maar ook die zijn achter die komma te vinden. Speeltjes in zekere zin en waar de zin zich onderscheidt van onzin, zijn het in mijn geval meer onzinnige dingen dan dat hij op zijn manier de wereld probeert te verbeteren. Vlieg met mij mee naar de maan, laat mij de achterkant van zijn gelijk ontdekken dan wel schenk mij de rust die in droomland te vinden valt. Laat Paul volharden in zijn strijd omtrent de zin van zijn, laat hem presteren door te presenteren en voor je het weet heeft ook hij een hashtag aan zijn broek. want wat nu niet is kan straks zomaar komen.

Speeltjes dus en wanneer ik mijn speeltjes tentoon stel zie ik op een zeker moment een kleurverandering plaats vinden. Neem nu de kleur turquoise.

Of in het Vlaams appelblauwzeegroen. Een kleur die zich in de jaren vijftig van de vorige eeuw leende voor sneltreinen in Nederland, waarbij de locomotieven van de serie 1100, 1200 en 1300ook van deze verf werden voorzien. Heel kort een leven beschoren door het feit dat deze kleur zich bepaald niet leende om vuil af te stoten en de kleuren als zodanig aan omstandigheden in de buitenlucht blootgesteld, al gauw van hun livrei werden ontdaan.

Dat neemt niet weg dat verschillende modelspoorfabrikanten zich ook over deze kleur hebben ontfermd, maar dat de een iets meer afwijkt van de ander, waardoor er toch een waar palet aan ‘appelblauwzeegroen’ kon ontstaan.

Waar ik na het oranje van gisteren er vandaag met het turkoois vandoor ga.