voor vandaag twee (2) woorden: heel & zeer.

Momenteel draait mijn leven om twee woorden te weten: zeer en heel. Niet dat ik me direct heel zielig voel, het ziek en zeer dat momenteel mijn deelgenoot is zorgt er nu eenmaal voor dat het ene moment er sprake is van een vorm van verlichting gepaard gaande met tekenen van opluchting om het andere moment weer te worden ingehaald door bliksemschichten die zich een weg banen door mijn nauwelijks nog aanwezige spierstelsel dat zich nog steeds ontfermt over de niet zichtbare bloeduitstortingen die zich onder het oppervlak nog steeds voordoen. Iets minder gezwollen en waar sprake zou kunnen zijn van een mogelijk doorbraak op fysiologisch gebied, zal het nog wel een tijdje gaan duren voor de beperking van dit moment door herstel de goede kant opgaat.

Dat neemt niet weg dat de huidige toestand in de wereld mij ook niet raakt. Of dit nu die schermutselingen tussen overtuigende partijpolitieke overwegingen zijn, ik wil wel met jou maar niet met die ander erbij, ik wil wel iets voltooien, maar dat wil jij weer niet, ik heb ook recht op een rustig weekend en terwijl de wereld in brand staat maak ik me drukker omtrent een uitvoering van het een dan wel het ander, voor crisisberaad is het na het weekend vroeg genoeg en wanneer mensen zich mogelijk in de steek gelaten voelen, wil ik me hooguit op dat gevoel gaan richten zonder daadwerkelijk in actie te komen. Tenslotte draait ook de A C tion weer op volle toeren, hoeven we ons nog niet direct zorgen te maken omtrent de economie, zijn zeecontainers niet aan te slepen waardoor de prijzen stijgen en eenieder er alles aan gelegen is om de ander een loer te draaien dan wel een poot uit te rukken, waarbij ik twijfel of ik mijn linkerbeen daar wel voor ter beschikking wil gaan stellen.

Maar er is ook wat vrolijk stemmender berichtgeving te weten het feit dat de Militaire Dienstplicht ervoor zorgt dat juist in komkommertijd menig oud gediende zijn frustraties naar voren kan gaan brengen. En wanneer dit gepaard gaat met beelden uit het verleden ben ik nog steeds heel tevreden met de plaatjes die mijn roemruchte periode alsnog tot leven weten te brengen. Toen ik nog in was voor Militaire Lichamelijke Vorming (MLV met blauw wat voor zwemmen stond) maar zeer nog een bescheiden rol speelt, hoewel men ooit zeer tevreden was omtrent een inspectie die zich voordeed toen.

67-1, waardoor heel en zeer ook vandaag in een ietwat ander kader alsnog het licht kunnen zien.