Vormloos…"!

Niet alles laat zich in een vormpje gieten. Het resultaat zou eenheidsworst kunnen zijn. Of wanneer een koekenpan zich uitsluitend zou lenen voor het bakken van pannenkoeken, waarbij de suiker er mogelijk als basterd overheen wordt gestrooid. Of wanneer de kaas, ternauwernood gesmolten, er alles aan doet om als draden de tong te gaan ontmoeten. Wat voor vorm zou er dan nog overblijven en wanneer sprake is van een keurslijf, wie is dan degene die het korset van de inhoud verlost”! Waardoor een plumpudding kan gaan verschijnen, de baleinen uit de walvis zijn verwijderd en je, voor je het goed en wel beseft, met een vormloos exemplaar wordt geconfronteerd. Dat overvalt mij nu ik vanmiddag een poging heb ondernomen om het gras te kortwieken, de paardenbloemen van hun kleur heb ontdaan en het geheel in de GFT bak heb gedeponeerd. Schijnt goed te zijn voor het milieu en de oogst kan worden gedeponeerd in de HuisVuilCentrale om de mogelijke brand aldaar te blussen. Of wordt op termijn als compost aan de gegadigden verstrekt. Eigenlijk word ik niet goed van al dat gescheiden spul en de grote bakken van plastic waarmee dit geheel gepaard gaat. Grote grijze bakken, kleinere groene bakken, nog veel kleinere blauwe bakken en het aanzicht in de straat wordt er niet beter van. Waar groen had kunnen bloeien is het nu die veelkleurigheid die het aanzicht teniet doet. En waar we doorgaans worden gewezen op het belang van dat scheiden, gaat dit veelal gepaard met een verhoogde heffing. Is het geen transitie dan is het wel een exercitie van dit huidige kabinet. Van 19 naar 21, van 6 naar 9 en geen hond die bereid is om te gaan demonstreren. Gele hesjes worden wit, blauwe hesjes maken zich op om vlaggen te gaan tooien, vloggers doen er alles aan om zich in de schijnwerpers te plaatsen, Kaaspop viel wat tegen en waar een entreeprijs van 42 euro wordt gevraagd, zijn er toch nog zo’n tweeduizend man die zich het geweld van de wild romance over zich heen laten komen. En waar Jett Rebel zich uitleeft, blijft het tentdak bestand tegen dit geweld. Althans, volgens de krantenberichten. En waar Nederland zich opmaakt om de nodige factoren op de huid aan te gaan brengen, serveersters zich uit de naad werken en de paviljoen houders de eerste buit aan het tellen zijn, kan het haast niet anders dan dat ook dit bericht wederom nergens op slaat. En toch… ontving ik een bericht van een mij totaal onbekende, hoewel dit ook de nodige vraagtekens heeft opgeroepen. Zou het kunnen zijn dat de man in het zwart een poging onderneemt om tot een life contact te komen, of is dit een raadsel waar ik mijn geheugen voor op de proef dien te stellen” Het feit dat hij refereert aan PZS is een teken aan de wand, het feit dat Santpoort reeds lang van het scherm verdwenen is, dat er sprake is geweest van zalen met dertig bedden… Ziekenzaal, toezichtzalen en andere ingredienten als Paraldehyde, Mellerill en Nozinan, DP’ers die hun Luesinfect tot op het laatste bot dienden uit te zingen, het “hupfalderiere, hupfaldera, de meester broeder speelt harmonica, mag ik een sigaretje…” van Kees van Son… Wieringenland A en alles wat dies meer zij, was bepaald niet vormloos!