Wederzijds genoegen"!

! Duidelijk” Niet” !!!!!!!!! Zo dan wel” Geen idee waar dit op slaat, laat staan dat ik een duidelijk idee heb wat mij vandaag te wachten staat. Want hij heeft een bepaalde verhouding met deze stad. Neen, geen haat/liefde verhouding, hooguit dat hij nu voor een bepaalde tijd verlost is van deze stad waar hij een behoorlijk aantal jaren heeft vertoefd. Om daar zijn kwaliteiten als verpleegkundig docent met als aandachtspunt psychiatrie aan anderen over te brengen. Ik heb het over Jan, van een collega gepromoveerd naar een vriend. Waar ik dik en dun voor vele jaren mee weet te delen, waarbij rituelen hoogtij vieren en waar het voorspelbaar is wanneer ik weer eens de tijd vergeet, om weer wat later mijn excuses uit te spreken en zijn uitbrander gelaten over mij heen laat komen. Jan een bijzondere man. Jan die zich nu in de rijen van pensionados bevindt en dat welgevallig over zich heen heeft laten vallen. Jan, de man van de saucijs, met veel mosterd en die zich waagt aan een satekroket van smullers. Een voorbeeldig man. Een man waarmee ik wel kan schrijven maar het lezen aan hem overlaat. Jan, met een bijzondere belangstelling voor landen die voorheen achter het IJzeren gordijn gesloten bleven, maar heel lang geleden er niet tegenop zag om zich juist daar te verpozen. Rusland, Polen en overige landen die ooit de USSR verbonden. Jan, een man ook met een belangstelling voor de fotografie, vooral wanneer dit beelden van desolate bestemmingen betreft. En daar ga ik vandaag mee op stap. Beiden in het bezit van een Museum jaarkaart, dat deuren opent waar een ander een bedrag aan toegang kwijt is. En ik heb hem overgehaald om juist vandaag in A’dam rond te zwalken. Maar of dit geheel naar wederzijds genoegen zal zijn…