1 september 2020

1 september 2020. We gaan over tot het normale abnormaal. De scholen zijn voor een groot deel al begonnen, de staat van de schoolgebouwen is nog een dingetje, studenten stromen in grote mate toe, het is wat minder losbandig dan een jaar geleden, Trump doet er alles aan om de ‘Zwarte Piet’, excuses voor dit voormalige gebruik van deze omschrijving het zal wel een roetveeg Piet moeten worden in de mik van Biden te schuiven, er wordt minder gevlogen ook in het zakelijk verkeer, meer mensen die in de bijstand terecht zijn gekomen, er worden meer gedwongen ontslagen aangekondigd en waar ooit de bomen tot in de hemel groeiden, is het nu de buxus die het loodje legt.
En waar de Tour der toeren op een andere wijze dan wat al die supporters gewend zijn, is het een grote keleirezooi waar ook in de wereld.

En Nederland spreekt wederom een woordje mee. Zijn het niet de Majesteiten, waarbij Prins Pils in een eenvoudig overhemd zijn toegenomen buikomvang niet langer kan verhullen, gaat die kale Grap penhaus uit zijn plaat terwijl een fotograaf een plaatje schiet en komt geloofwaardigheid om de hoek kijken. Geloof en waardig heid wanneer je de geloofwaardigheid in stukken hakt, gelijk ook die anderhalve meter in ander en halve meter in stukken naar voren komt.
Een Grap dus van Grappenhaus, waardoor de uitvoerders van zijn beleid voor het blok worden gezet en zij van de weeromstuit het hooguit tot het uitspreken van een waarschuwing beperken. Bon boekjes blijven in hun zak en zij besluiten indien zij een overtreding zien, plotsklaps een wildplasser te ontdekken die met zijn broek op zijn enkels via een olifantenpaadje het hazenpad kiest. In een oogwenk komen daar diverse auto’s aanstuiven, met gillende sirenes en blauwe lichten en voor je het goed en wel beseft staan meerdere buren in hun pyjama naar het gebeuren te kijken. Helaas ziet niemand dat ergens op een tak in de boom iemand het totaal gebeuren zit te bekijken…

Goed dus, vandaag dinsdag 1 september probeer ik mij te richten op de dingen die juist in deze maand weer in de agenda verschijnen. Een dag op stap met Nic en Dick, straatfotografie op de komende zaterdag, vrijdag naar Jan, en volgende week de eerste bijeenkomst van de schrijversclub. En dan ook nog Poezie in de Branding in het Vredeskerkje in Bergen aan Zee, wel of niet mogelijk naar een toneelvoorstelling in de Vest, en zo zullen de dagen zich wederom aaneen gaan rijgen, zo ook de nachten vanzelf overgaan in een volgende dag en zal ik eten, drinken, plassen en dat wat een glas typeert zoals Bredero veronderstelde:

ik dronk een glas, ik deed een plas en alles zal voorlopig nog anders zijn dan dat het was.