achter TUIN.

Een zeker opportunisme kan mij niet kwalijk worden genomen. Wanneer de wind het af laat weten, weet ik niet waar mijn jas heen waait. Hooguit blijft de jas wat om mijn lichaam hangen, dat neemt niet weg dat ik me vandaag opmaak om van een bar-b-que te gaan genieten. En waar het vlees verschroeit, waar het bruin in zwart overgaat en de rookpluimen ervoor zorgen dat ook de buren getrakteerd worden met de heerlijkste geuren, kan het niet anders dan dat de veronderstelde gourmet happening overgaat in een luisterrijk vullen van de maag met de meest exotische gerechten. Nu is het niet zo dat halve kippen op het programma staan, dat zalm in een foliejasje wedijvert met een regenboogforel of dat een in de aanbieding zijnde dorado een weg naar binnen zoekt, het is hooguit bijzonder dat onze hele familie in Castricum te vinden is. Hoewel de hele familie, ook dat kent momenteel enige beperking. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben, maar wanneer deze mogelijkheid zich voordoet, ga ik deze niet uit de weg.

Dat neemt niet weg dat de bijgevoegde foto absoluut niet kan wedijveren met de eerder genoemde bar-b-que. Het is dan ook het resultaat van een in een koekenpan opgewarmde maaltijd, te weten een salamischotel die zich kenmerkte door een hoog gehalte aan kaas, hetgeen dan weer resulteerde in de vetbolletjes die in het hete water (vandaar die stoom!) zich aan de oppervlakte profileerden.

Niet noemenswaardig maar zo zijn deze paasdagen ook te benoemen: gewoon op eerste paasdag kalfsragout met bruin brood eten, opdat op tweede paasdag de brunch (die eerst op het programma stond) in te leveren voor de gourmet die dan weer werd ingeruild voor dat op dat hete vuur geroosterde en gebruinde vleeswaren van zich lieten horen.

Opportunistisch in zekere zin, de zon schijnt en waar de terrassen op het strand een overvloed aan klanten mogen verwelkomen,

doen wij het simpel in een achtertuin!