Albert Cuijp e.o.

… en dan ligt er opeens een laagje hagelsneeuw. Maar voor de rest, weinig om het lijf. Behalve dat het gisteren weer een dag was met plezante ontdekkingen. Wat te denken van de Albert Cuyp” Of van een heen en weertje met de Noord-Zuidlijn voor het luttele bedrag van 97 eurocenten. Waarbij de weersomstandigheden dit keer niet van invloed waren, gezien het feit dat wij metersdiep door Mokum aan het rijden waren. De Pijp als basisuitgangspunt om niet veel later in een Bazaar op te gaan steken. Waar de pita broodjes rijkelijk waren voorzien van Meringue worstjes, de vegetarische ballen werden weggespoeld met Wieckse Witte, waar de drukte over het geheel genomen absoluut tegenviel, en waar voor weinig geld kleren konden worden gekocht, en ook een euro tot het prijzenpakket is gaan behoren. Om van de viskramen maar te zwijgen, de dooie vissies waarschijnlijk al wat tijden dood waren en weinig kans zouden maken om ooit nog met eendjes in de gracht te gaan zwemmen. Drijfsijssies en loopsijssies in het Sarphatipark, een dame die zich haar geboorteplek zodanig kent dat zij als een volleerd gidse kon manifesteren. Dat ooit de paarden in dat park konden uit draven, opdat zij karrenvrachten vol goederen in de stad vanaf de Amstel n de burgerij ten goede konden laten komen. Toen Amsterdam nog de gezelligheid van een buurtschap kende, de een niet te beroerd was om de ander te helpen en waarbij etenswaren op de pof ervoor zorgden dat de lege magen van de uitgebreide kinderschaar voor het slapen gaan nog met het een en ander waren gevuld. Waarbij de kinderen de kamer moesten delen en de gegoede burgerij zich elders wist te vermaken. Het volkstoneel zich mocht verheugen op stukken van Heijermans, Rooie Sien een zedendrama inhield en waarbij de Zeedijk bekend stond om het illustere cafe van Betje van Beeren, een lesbo avant la lettre die er geen heil in zag om de stropdassen van de heren kort te wieken. Waardoor bij thuiskomst menig man iets uit te leggen had… eten, drinken en samen zijn, met Bruno zorgt ervoor dat de keuzes die wij onderweg hebben gemaakt, waardoor andere geneugten hebben gelaten voor wat deze zijn. Het maken van keuzes als een vorm van een ‘leitmotiv’ geflambeerd door de bieren en de bijzondere maaltijd in dat kleien Indonesisch Chinees restaurant tussen de Nieuwe Dijk en het Damrak. Maar wat nog wel het vermelden waard is: 100 jaar vrouwenbeweging en het 80 jarig bestaan van het damesblad de Margriet. Tenslotte is het dit jaar honderd jaar geleden dat vrouwen mochten kiezen. En met in het achterhoofd dat MayDay een bijzonder moment is geworden, dat het Hoogovenschaaktoernooi zich voor een dag in Alkmaar mocht voordoen, dat het veelal lood is dat als een bal om het ijzer is omwikkeld, kan het haast niet anders dan..
veel genoegen met het lezen van deze woorden en plezier met het kijken naar de plaatjes die dit geheel proberen op te vrolijken, met name aandacht door de stroppen die zich ooit in dat etablissement hebben voorgedaan!