Ceci n'est pas… naar aanleiding van!

Er zullen altijd mensen zijn die… er met het vernuft van een ander van door gaan. Die plagiaat zullen plegen, die zich laten omkopen, die de waarheid vermengen met de leugen, die onverbiddelijk oneerlijk zijn, die glashard staan te liegen en het mijn en dijn met elkaar verwarren, die goede sier maken over de ruggen van anderen, die er niet voor terug deinzen de ander een hak te zetten, die stiletto’s verwarren met hakken en na laten om de spaanders in brand te steken. Overdaad schaadt en wanneer de kat aan zijn kuierlatten trekt, dansen de muizen gewillig onder de tafel. Zien hun kansen schoon en kraait er in principe geen haan naar. Ik bedoel maar, hoe oprecht kan een willekeurig mens zijn en hoe oprecht zijn zijn of haar bedoelingen. En is die agenda wel te vertrouwen, of loop je de kans om alsnog met een kluit het riet in te kloeten” Waar kun je staat op maken wanneer de Staat in staat is om zijn burgers een vette worst voor te hangen, maar jij het uiteindelijk bent die de rekening onder ogen krijgt. We hebben het over miljarden en er is geen mens meer die weet hoe die monetaire berg eruit ziet. Mogelijk dat het geldpakhuis van ene Donald D. (een T mag ook) een kleine indicatie geeft… ik bedoel maar, waar zijn de gasten die zich bezig houden met het in beeld brengen van het leven van alledag” In hoeverre laten wij ons leiden door de waan, zien wij spoken waar we ze niet verwachten of gaan we mee in de kudde waar we deel van uitmaken. De wereld volop in beweging en wij stappen er net zo makkelijk overheen, doorheen en vergeten om ons heen te kijken. Wij maken ons niet meer druk om de dag die vanzelf overgaat in schemering en nacht, vergeten voor het gemak om naar de sterren te kijken die weliswaar stralen maar door een verblindend licht rondom ons, het nachtelijk duister van een andere gloed hebben voorzien. En waar ooit Sammy omhoog keek, zijn het nu de camera’s die ons bewegen constant volgen en elders, wie weet waar, misschien in de buurt van Wammes Waggel ongekende ogen ons bespieden onder de noemer dat in de openbare ruimte de privacy niet langer kan worden gegarandeerd. Bedenk ik nu ter plekke, terwijl vanmiddag een willekeur van mensen aan mijn ogen voorbij trok. Het genoegen dat ik met Kees genoot in de Binnenkomer, het genoegen van die verantwoorde kroket en de Weihenstephan die aan mijn gemoed verheugend meewerkte. De bewolking brak, de beelden van vandaag kennen een zekere beperking, de Kraen en de Klokkentoren als relicten uit de tijd van de Middeleeuwen. Althans, Kaeskoppenstad is verleden, de duikboot van Drebbel ligt in het water van de Voordam en over niet te lang is ook dit geschrift… verleden. En voor wie nieuwsgierig is naar die twee andere beelden: kijk naar Karavaan en je weet voor een wijle wat je nog meer te wachten staat!