De lijn…

‘Wie tot tien kan tellen, kan de hele wereld bellen!’ Een uitgangspunt in de tijd dat mobieltjes nog niet de standaard waren, telefooncellen een vanzelfsprekendheid en je voldoende munten tot je beschikking diende te hebben om het thuisfront op de hoogte te houden van de dingen die in het buitenland zo bijzonder waren.

Of een ansichtkaart sturen waar een zonnetje moeite heeft om achter de wolken vandaan te komen. De kaart kwam vaak later aan, dan dat de vakantiegangers zich alweer in de orde van de dag hadden gevoegd. Het uitgangspunt voor de thuisblijvers was veelal ‘geen bericht, goed bericht’ en de vakantiefoto’s schikten zich in een album waarbij de foto’s van hoekjes voorzien zich met een geschreven tekst door de tijd heen worstelden.

Tegenwoordig allemaal achterhaald en het dient gezegd te zijn, wanneer het opgroeiende kind tot vermaak van de ouders zich laat onderdompelen in een plastic zwembad, wel met zwembandjes om, dat heel de wereld daar kennis van kan gaan nemen. Tegenwoordig met geluid, waar voorheen een dia avond werd belegd om de ganse familie met de wetenswaardigheden van die ene vakantie op te gaan zadelen. En wanneer het publiek wat dreigde in te dommelen, kwam daar dat pikante plaatje tevoorschijn. Een dame in een bikini, waar een badpak in de regel standaard was.

Een wulps geklede dochter die zich had opmaakt voor een vrijers avond in een bar ergens ver weg. Of Jan, die liggend in zijn eigen kots met een verwaaide kop het doek van de tent aan flarden scheurt. Vakantie liefdes die opbloeiden en een gewisse dood tegemoet gingen op het moment dat de afstand te groot was geworden. Kalverliefde in zekere zin en ouders die zich druk maakten omtrent het gedrag van hun door testosteron verhoogde pubers, menig ouder zijn eigen onbezonnenheid weer onder ogen kwam en daar dan wederom een slapeloze nacht aan het geheel wist toe te voegen.

Vakantievreugd en liefdesverdriet, dat eerste biertje, dat sigaretje, de vrijheid blijheid en het kampvuur dat werd georganiseerd op de camping. De geuren van verbrand vlees, de portemonnee die niet overeenkwam met het geld dat als water werd uitgegeven, de supermarkt dat een hoger bedrag zichtbaar maakte dan de bedoeling was en de zon die brandde, rood verbrand en de hoeveelheid factoren die op die kwetsbare huid werden gesmeerd.

Maar voor die tijd was er al een heel circus aan vooraf gegaan: het wisselen van geld bij het Grens Wissel Kantoor, het inpakken van kleding zowel voor warm als koud weer, een stapel onderbroeken die meestal weer terug kwamen omdat de hele dag in zwembroek werd doorgebracht, de steek van die wesp en het bezoek aan een arts die geen woord Engels sprak, een hond die niet alleen blaft maar ook nog eens bijt, de tetanusinjectie en het advies wat ternauwernood werd begrepen.

Een kokende motor, de airco die ervoor zorgt dat je alsnog verkouden wordt en dat alles gelardeerd met voedsel waar je niet direct de afkomst van kunt gaan bepalen. En dan, op een zeker hoogtepunt, wordt de lijn verbroken de verbinding zwijgt en is het gedaan met…