de MEI van Gorter.

De Mei van Gorter gaat voorlopig niet door. De lichtende watertoren heeft het gevecht met de bierkaai verloren. De sleutel van de deur is gebroken en vaart nu richting Engeland. De boel ligt plat en de wereld draait op halve kracht door. Van de regen valt een enkele drup nog naar benden en wie dit keer niet waagt op de beurs, komt met lege zakken thuis.

100 is de maximale snelheid en meer dan honderd wordt de pas afgesneden. Het openbaar vervoer kent een opleving: de haringen in de ton zijn verdwenen en een haring op zijn tijd, houdt de dokter aan het werk. Geen hand geschud is geen enkel probleem en voor je het weet valt er door te niezen veel te verliezen. Een Burka biedt uitkomst en waar de mondkap overheerst is het bezoek aan de ander afgenomen. Iedereen werkt vanuit huis en velen geven dit keer niet thuis. Een postbode kijkt wel uit om zijn brieven en pakketjes in andere handen te gaan geven en de amusementswereld staat te staren naar de afgrond die opdoemt. Theaters dicht, uit het licht, een museumjaarkaart biedt ook dit keer geen soelaas.

We hamsteren wat af en ik bedoel dat de dromen die ik heb veelal om bedrog draaien. Kocht een trein, was te vinden in een pretpark, en even later mijn auto kwijt, toen ik wilde betalen verdween het apparaat uit mijn gezicht en moest ik in een andere rij aansluiten. En het duurde en het duurde tot iemand begon te hoesten niet veel later een niesbui over de aanwezigen ging uitsproeien. Geen papieren zakdoek bij de hand en daar kwam Mark in beeld die het beleid aan alle kanten probeerde te bewerkstelligen, helaas geen gehoor kreeg. Ook zijn zaal was verlaten en dat enkele beeld dat werd getoond, door een verborgen camera naar voren gebracht ging op zwart. Van een optreden kon dit keer geen sprake zijn, zodat de Bekende Nederlanders niet veel meer konden doen dan een shaggie te draaien en in afwachting van hun optreden woordloos duimen aan het draaien waren.

De toestand in de wereld kleurden alle beurzen rood en van een sprankje hoop op groen kon geen sprake meer zijn. De Nederlands vlag kende meer rood dan dat het witte roze kleurde en het blauwe verdween. Paracetamol staat op mijn boodschappenbriefje en wat biologisch vlees dien ik te gaan scoren, opdat wij op termijn niet zullen verhongeren. Blik is voer voor niet alleen dieren, ook de mens dient zich te wapenen voor het geval dat. Pasta aan de ene kant, basta aan de andere. En ik droom vrolijk verder in een wereld waarin de zon aan kracht toe gaat nemen, de bijtjes en de bloempjes er alles aan gelegen is om toch die woorden van Gorter om te zetten in:

‘Een nieuwe lente, een ander geluid…’

Maar misschien heb ik het ook dit keer wel weer mis. Leuker kan ik het niet maken, makkelijker evenmin