De plaat…

Dienstboden en poetsmeiden, poetswijven die zo lang meegingen dat het poetswijffies werden, poetsvrouwen, poetsdoeken die de plaat konden poetsen, voor zover er nog een plaat te poetsen viel. Sinds Henk Molenkamp (‘Wat sien ik”! Stof!) met zijn plumeautje door het huis heen doolde, geregeld werd getracteerd op billenkoek, is het vak veranderd in interieurverzorging. Hooguit dat een enkele verdwaalde interieurverzorger ook dit nobele beroep uitoefent, maar dit terzijde. Dat heeft weinig met emancipatie vandoen, de mantelzorger die de mantel wordt uitgeveegd omdat de strijkbout op de verkeerde stand heeft gestaan, de kreukels die dit teweeg heeft gebracht en er van schande wordt gesproken, ook dat kan een rol spelen in dit geheel. Gewapend met stofdoek en stofzuiger door het huis heen gieren, de kleden die met een oorspronkelijke mattenklopper van het Simplistisch Verbond de mantel worden uitgeveegd, de haren en het ongedierte dat zich ijlings probeert te verschuilen, en de voorjaarswoede die als een plaag door het land heen wakkerde, en mijn moeder die haar bijdrage aan dit geheel probeert te verbergen door een pot met boenwas op de kachel te zetten, waardoor het huis dagenlang naar boenwas stonk, de groene zeep die nooit van het toneel verdwenen is ondanks alle nieuwere formules, het bekende fenomeen dat spinnen zich overdag verbergen en ’s nachts alsnog hun raggen onzichtbaar weten te maken, het vrouwelijk oog dat oog heeft voor details en het mannelijk onvermogen in deze, een pleidooi geenszins voor het feit dat LIJNB er alles aan gelegen is om op termijn een spic & span winkel aan het winkelend publiek voor te gaan stellen. Waar de een als morgenster schittert, is het de avondster die zich over de creatieve vaardigheid ontfermt. Bob & Frederiek, aan elkaar gewaagd en niet voor een kleintje vervaard. Waar hulptroepen aan de gang zijn met eerder genoemde Groen Zeep, de vloer zo glad is als een ‘aal’, waar broer en zus ‘voor de Bijl’ gaan en waar tot op dit moment er van alles aan wordt gedaan om er een to taal gebeuren van te maken, een gebeuren dat naar mijn idee nog de nodige aandacht verdiend. Waar ik op mijn simpele wijze het een en ander over naar voren breng en dit weet te verlustigen met de bijgaande foto’s. En wanneer ik je bijzondere aandacht vraag voor die ene foto van die tafel, kan ik vertellen dat dit werk van de hand is van Bob’s zus Winnie. Waar in ik vandaag eigenlijk een ode breng aan die broer en zus, na gisteren een ode aan mijn zus heb geschreven.