Eerste- en publieksprijs.

Het is niet alleen een ‘venster der wereld’, wat verschillende kaders blootlegt. Wij mensen zijn nu eenmaal geneigd om in kaders te denken, verschillende kaders nader te benoemen en die verschillende kaders ook nog eens van een eigen interpretatie te voorzien. En wanneer dit dan resulteert in een gezamenlijke uitslag van een jury die zich in dit beeld kan vinden, is het mogelijk om tot die uitslag te komen. Karin Metz is de winnaar van de fotowedstrijd perspectief en daar ik gisteren al had aangekondigd daar vandaag woorden aan te gaan wijden, houd ik mijn toezegging gestand. Zwart/wit, de nieuwe trend waarbij het ouderwetse beeld in waarde toeneemt en met de mogelijkheid van heden ten dage wekt het iets van een voorbijgaand verleden op. Want het gaat immers om het beeld en de associaties die dit bij de toeschouwer oproept, een beeld waarbij de verschillend kaders uiteindelijk het eindresultaat bepalen. En waarbij de jury in het bijgaande rapport ook hun overwegingen naar voren hebben gebracht.
Door vele vensters wordt en werd de Grote Kerk gezien. Karin Metz,
Foto heeft mooie doorkijk, klassiek middel, opgebouwd, venster naar de wereld, vocht op de ramen. In het werk is veel te beleven, te zien. Een groep jongeren, bouwhekken. Met de kerk als baken. Erg interessante vlakverdeling: het kader in het kader is klassiek compositorisch middel en is in dit beeld erg goed toegepast. De deels beslagen ramen versterken het dromerige effect van de foto.
Laat ik het voor vandaag hierbij laten alleen nog te vermelden dat ook Karin lid is van het gezelschap dat onder de noemer van het Fotocafe door het leven gaat. En dat de drie docenten van dit roemruchte gezelschap gisteren bij de onthulling aanwezig waren, ook dat behoeft dit keer geen betoog!
Maar… laat ik nu ook nog een andere foto wederom de revue laten passeren: de publieksprijs die is gegaan naar Carlista van Amerongen, ook nog eens lid van dat eerder genoemde gezelschap. Dat het fotocafe aan de weg blijft timmeren…