(g) Een verhaal.

(g)Een verhaal. ‘ZIJ VRAT MET HAAR OGEN, HIJ EEN HAMBURGER.’ Nou ja, wat moet dit voorstellen”! Geef je fantasie alle ruimte wanneer je die schuine zin tot je door laat dringen. Een verhaal hoeft niet lang te zijn maar met zo’n korte loop je de kans dat je er geen hout van snapt, laat staan dat je begrijpt wat ik daarmee bedoel. En daar helpt dan geen enkele Tom Poes meer aan, laat staan dat die dikbuikige brombeer zich over deze materie wenst te buigen. Maar ik heb er nog een: ver der weg van ver // ik zie jou en / jij ziet mij van / heel dicht bij van / ver// En dan te bedenken dat ik met deze raadselen rond de klok van zes uur in de morgen aan het stoeien was. Alsof ik niet veel beters te doen zou hebben dan mezelf in het ochtendgloren te trakteren op een brood dat voorheen door Bums geboren werd. Kijk nu rond je heen en weet dat Bums allang door de veranderde broodwinkels in de supermarkt kakelvers wordt aangeboden. Want verser dan vers kan het oude brood hooguit op termijn in paneermeel omzetten, dan wel dat er biogas mee wordt opgewekt. Hoe anders is het gesteld met de beelden die vandaag zullen gaan verschijnen. Het zijn planten dit keer waar de naam mij toevalligerwijze totaal ontschoten is. En ook deze planten doen iets met het ochtendgloren. Zij laten zorgvuldig hun kopjes hangen tot het moment waarop de zon zich over hen ontfermt. Kleuren kleurrijk hun bestaan en geven de verzorger de idee dat zij juist die verzorger dankbaar zijn voor de behoefte die zij gevoelen om doordrenkt aan het einde van de dag zich op te gaan maken voor een sluimertoestand alvorens zij zich weer in hun bladtoestand terug gaan trekken. Gelijk een mens die zich ’s avonds in zijn legerstee opmaakt voor de nacht, na de tanden te hebben gepoetst, de mascara te hebben verwijderd en de nachtjapon te hebben aangetrokken. Misschien wel een nachtgewaad dan wel een satijnen doorschijnend niemendalletje… een nachthemd lijkt mij met de huidige temperaturen ietwat overbodig. Waardoor het wederom een bericht wordt dat de dagelijkse bijzonderheid hooguit aan de randen van mijn bestaan doet vermoeden. Tenslotte was het maandag, heeft het gebrul van de Dyson binnenshuis de rust enigszins verstoord, was het een biodynamische prut dewelke de maag heeft weten te vullen en was het voor de rest een simpelweg over gaan tot de orde van de dag!