geen SCHOT in!

Wanneer als stel wordt, wanneer het een niet onder doet voor het ander, wanneer de duvel en zijn ouwe moer ergens de klokken laten beieren, de gelaarsde kat zijn laarzen verliest en de klompenboer door zijn hout heen is, er nergens een wringer meer te vinden is, de wasmachine overuren draait en ik niet veel meer te doen heb dan wat woorden bij elkaar te zoeken, geen rijm dit keer op schrift te vinden valt, kan het haast niet anders dan dat ook zede maand ten einde raakt en er morgen weer een andere maand tevoorschijn komt. De twaalfde van een jaar dat meer tegen dan voorspoed bracht, het nieuws veelal uit cijfers heeft bestaan, of dit nu stemmen zijn dan dat het getallen in een curve naar voren komen, het morgen de dag zal zijn dat wij ons te houden hebben aan een volgende plicht te weten mondkapjes en de wetenschap niet veel meer hoeft te doen dan de angst voor het niet zichtbare naar voren te blijven brengen, de Kerst en de dagen daaraan voorafgaand nu reeds een beroep doen op het aantal mensen dat aan de dis denkt te kunnen aanschuiven, het er waarschijnlijk nog minder zullen zijn dan op gehoopt wordt, doen deze woorden er vandaag er bepaald niet toe.

Het heeft meer weg van een opsomming van woorden die doen denken aan een file waarbij het licht constant op rood blijft staan, de dingen van de dag stomweg voorbij blijven trekken en het bepaald niet gebruikelijk is om die niet aanwezige gebruiksaanwijzing te raadplegen omdat ook dat nergens op slaat. Kan hooguit wat beelden naar voren brengen die kranen laten zien, er bepaald geen schot komt in de verandering die zo gewenst is en ik uit arren moede maar besluit om de ‘kerstkaarten’ zeer vroegtijdig op de bus te gaan doen. Had even het plan opgevat om dit al in november te gaan doen, maar heb bewust gewacht op december opdat in januari…

de horeca waarschijnlijk nog steeds gesloten is.