Geenszins kaviaar!

Het moeten welhaast smaakmakers zijn. Dat wil zeggen dat de spullen die nodig zijn om een culinair hoogstandje teweeg te brengen niet direct voorradig zullen zijn. Kreeft bijvoorbeeld laat staan dat kaviaar voorhanden is, een simpele ragout kan soms volstaan, terwijl de blikjes om je oren vliegen en tomaten het geheel van een appetijtelijke kleur kunnen voorzien.

De fruitschaal die dient als gemengde groenteschaal, de appels die wat aan het rimpelen zijn en de rode peper die wacht tot het moment waarop de zaadjes worden gescheiden van het lichaam dat ze tot dan toe verborgen houdt. Of hield in sommige gevallen. Een kunst om een eenvoudig recept tot een bijzonderheid te gaan maken, chili con carne waar geen vlees aan te pas komt en chili vlokken het geheel van een pittig tongstrelend geheel weten te voorzien. De sambal oelek die vervangen wordt door de Trassi, waardoor een vleugje vis te ontdekken valt. Garnalen die ook een rol spelen en de Blauwe Hap als ‘finishing touch.’

Of gewoonweg de koelkast opentrekken om daar de verzamelde potten vast te gaan leggen.
Toon mij uw boekenkast en ik zal zeggen wie je bent, toon mij je koelkast en ik zal zeggen of er een geaarde kok in je schuilgaat.
Of maak een voorstelling en geef daar het recept niet van prijs, lardeer desnoods de voorkanten van die onmetelijke hoeveelheid kookboeken die geregeld op de markt verschijnen en vergeet voor het gemak Sonja Bakker te noemen, als je weet dat Heel Holland Bakt. Laat Maxima zoete koekjes bakken en heel Holland roept OHhhh en AHhhh waardoor die grootgrutter die stelt op de kleintjes te letten er met een bonus vandoor dreigt te gaan.

Eten dus en naderhand gaan bekijken wat je hebt gegeten, de restanten die in de pot verdwijnen en het voordeel dat je hebt om tot twee keer toe van sambal te mogen genieten. En waar trossen tomaten wedijveren met kromme bananen, daar kan geen beer een brood van smeren. Waardoor de sandwich spread van Heinz moet opboksen tegen de piccalilly van Kuhne. Maar nog lekkerder is die van Kesbeke, sinds 1948 gevestigd in Amsterdam en waar mijn zwager met zijn Amsterdamse wortels niet alleen geen kaas van heeft gegeten maar ook voor een aantal jaren terug nog nooit van had gehoord. En toen dit bedrijf een hele lading van zijn zuurwaren ter beschikking stelde voor een Musical… heb ik nog lang mogen genieten van dat product!