Gepruimde paprika.

Het is een simpel gezegde: ‘scheve dingen piesen ook!’ Maar waar deze uitspraak vandaan komt, dat zal altijd wel in raadselen gehuld gaan blijven. Dat neemt niet weg dat vrind Bruno mij een scheve paprika deed toekomen en dat ook zijn vorken de tand des tijds niet hebben doorstaan. Of het moet zo zijn dat Uri Geller ergens in de buurt heeft geresideerd en als nalatenschap van zijn verblijf zich met bestek is gaan bezighouden.

Soms is het een raadsel om te weten hoe een vork in een steel terechtkomt, anders wordt het wanneer dit hooivorken betreft. Waardoor boeren in het verleden nog wel eens hun woede naar voren brachten. Gelukkig zijn er dit keer geen messen in het spel, want die vertonen de neiging om kelen op te gaan zoeken. Om maar te zwijgen over de lepels die niet veel meer hoeven te doen dan te klinken. Of heeft dat te maken met klepels? Raadselen dus dit keer en om daarvoor helemaal naar Alicante te gaan, waar hoosbuien het klimaat bepalen en er spontaan watervallen ontstaan die de neiging vertonen om van hoog naar laag een kolkende massa naar voren te brengen, rotzooi en puin achterlaten en feilloos een weg weten te vinden waar ze de minste weerstand tegenkomen, dat alles maakt een verhaal als vandaag toch wel pruimbaar.

Hoewel van de pruimen dien je het niet te hebben, wanneer die eerder genoemde paprika alle aandacht opeist!