Hemelbestormers deel II

Je kunt er bijkans niet aan ontkomen: het wereldnieuws. En als het nog ergens over gaat, is dat mooi meegenomen. Maar in de regel gaat het vaak over niets. Dat een Paus een uitspraak doet omtrent homofilie, dat een dame in Egypte wordt aangeklaagd wanneer zij gewaagde kleding draagt, dat Macron kennis neemt van een uitspraak op de voet van de Arc de Triomphe, en dat die man in Amerika het voor een keer nalaat om zijn licht over de problematiek van de wereld te laten schijnen, dat het de G20 lukt om die Saoudie Arabier naast iemand uit Zuid Afrika plaats te laten nemen of dat het weerbericht bericht over de grauwe luchten waar deze zondag mee gepaard gaat, dat vreemd gaan waarover ik berichtte geen andere voeten in de aarde heeft gehad dan dat ik me wederom aan een tweede hansie heb gewaagd en het hooguit voor de goed verstaander niet altijd met een half woord gepaard hoeft te gaan. Waardoor gepaard in zekere zin vandaag een rol gaat spelen en ik Amerigo voor ogen heb, dat mijn zakken nog steeds gevuld zijn van vanzelfsprekende voorwerpen en dat het er niet naar uitziet dat ik vandaag nog enkele voetstappen buiten zal gaan zetten. Terwijl het gisteren zoveel anders was. Neem nu die boeken waar ik het over had, het feit dat ik de hand van Eric J. Coolen mocht drukken en hem heb bedankt voor zijn signatuur, dat het mij toch weer gelukt is om een tweetal circus gerelateerde modellen aan te schaffen, dat het niet altijd goud is wat er blinkt en dat van enige rozengeur in deze geen sprake kan zijn, om over die roze schijn van de maneschijn maar geen andere woorden aan vuil te maken. Zo’n dag die zich feitelijk niet laat benoemen, waar ik echter wel wat niet ter zake doende beelden aan wil gaan koppelen, namelijk de beelden die het gisteren niet hebben gehaald. Spreek niet van een revanche, ook geen doorbraak maar hooguit van een tijdverschijnsel gerelateerd aan de woorden die voorafgaan aan de beelden hier getoond. Hemelbestormers deel II, zou een titel kunnen zijn…