HET ZIJ zo!

Verwacht voor vandaag absoluut geen, ik herhaal geen HOOGstandje. Op zich niet zo verwonderlijk na de berichten van overheidswege na gisteren, het grauw dat de hemel kleurt zal ook vandaag voor een belangrijk deel mijn gevoel gaan bepalen. Dat neemt niet weg dat ik me toch wel weer heb weten te vermaken te weten het feit dat ik op mijn eigen creatieve wijze mij heb uitgeleefd op mijn eigenwijze zijn. Om daar een tweetal schrijvens aan te gaan koppelen die ik op een ietwat andere manier aan een man en een vrouw doe toekomen. Nu is het niet een gewone man laat staan een gewone vrouw, de een heet Carlo en de ander Pauline, dat neemt niet weg dat ik met delen uitgaande van een geheel de pas erin heb weten te houden. Dat geeft mij wel pas, terwijl het vaak geen pas geeft. Alhoewel ook daar valt in de regel wel weer een mouw aan te passen. Ik bedoel maar en wat ik bedoel is ook mij vaak een raadsel. Moeder Corry is vandaag verhuisd, woont nu in de Bron hetgeen niet doet denken aan de bron waar wij allen ooit uit zijn geschapen.

Terug naar de kust was ooit een nummer van Maggie Mcneal, ook wel gewoon Sjoukje Spijker geheten en het feit dat ik Zeezij als uitgangspunt heb genomen om Carlo op termijn mee te gaan verblijden, doet vermoeden dat hij op een ander moment waarschijnlijk, alsnog mijn blog zal gaan lezen om te ontdekken dat ik toch weer wat andere lettertjes heb gebruikt dan dat er toen op mijn bericht zijn verschenen. En dat is dan weer te danken aan Margreet, die zich schriftelijk over mij heeft weten te ontfermen. Iets met een rekstok zonderland. Waardoor Slapland zich nog steeds mag verheugen omtrent het feit dat het geografisch gezien niet eens zo ver weg ligt. Namelijk onder mijn schedeldak welke als broedplaats dient voor al de kommen waar ik AUW mee weet te belasten. Dat er een dreiging bestaat dat is wel duidelijk, dat ik de bocht uitvlieg voorspelbaar en dat jvatz het af laat weten… zorgt ervoor dat wanneer Ellen jarig is (37) en ik nog steeds de omgekeerde cijfers tot mijn beschikking heb… daar doe ik het voor vandaag maar mee. ‘Amen’ is een uitgangspunt en ‘het zijn zo’ komt daar dicht bij in de buurt!