is pa haan & Ispahaan

Dit is nu het voordeel van een museumjaarkaart! Dat je naar de levenskunst van Aat Veldhoen in museum Kranenburgh kunt gaan genieten van de creativiteit die hij tijdens zijn leven tot levenskunst heeft gemaakt. En dan te bedenken dat hij ergens in de jaren zestig zijn erotische werken vanuit een bakfiets in Amsterdam verkocht. Pornografie terwijl de maatschappij aan een omwenteling onderhevig was. Waarbij verliefdheid, liefde, seks, ziekte, zeer en ouderdom in niet in de laatste plaats de dood door hem met vuur en passie werden vastgelegd. Nieuwsgierigheid naar alles wat menselijk is, resulteert in een intieme levensstudie, waardoor de een geshockeerd en de ander van een grote nieuwsgierige belangstelling blijk gaf.

En dan dien ik even een ‘zorgtaak’ te gaan innemen, door het koken van rijst. Een toverbuiltje voor mij en een biologisch verantwoord basmati rijstje voor mijn schoonzoon, opdat het leven en de kunst even op een zijspoor terechtkomen. Een intermezzo dat gelijktijdig dient om miujn verzamelwoede aan de kaak te stellen, in die zin dat er bij leven al gehandeld dient te worden wanneer ik het tijdelijke voor het eeuwige ‘in ga leveren…’Wat te doen met die ontiegelijke hoeveelheid boeken en andere parafernalia die ik in de loop van mijn leven heb vergaard?! Daar kan ik de nabestaanden niet mee op zadelen en dan te bedenken dat alles nog niet eens gerubriceerd is, ik geef het hen te doen.

Al eerder ben ik met dit gegeven geconfronteerd en heb ik mij ooit voorgenomen om tijdens mijn leven daar actie in te gaan ondernemen. Daar komt nog bij dat ik vandaag gehoord heb ook nog eens lui te zijn, hetgeen ook bepaald geen ogen opener is geweest. Ziek en zeer maken voor een belangrijk deel uit van ons gezamenlijk leven, hetgeen voor een bepaalde benauwdheid zorg kan gaan dragen.

En ik heb nu eenmaal de neiging om dingen uit te stellen dan wel voor mij uit te schuiven, hetgeen als een beperking kan worden omschreven. Heb ik naast mijn fysieke beperkingen ook nog eens een mentale beperking, hetgeen mij kwalijk kan worden genomen. De realiteit laat zich nu eenmaal geen zand in de ogen strooien…

Genoeg dus voor vandaag en mogelijk ook voor morgen. Dat ik wel vaker met de dood voor ogen iedere keer weer ontsnapt ben… ook Ispahaan valt niet te ontkennen!