Juanez en de orde van de dag

‘Juanez loopt op klompe’, simpe, sampe, sompe.’ Een variant op Hannes. Dat betekent op voorhand een achterstand, waarbij ik een modus aan het vinden ben die het geheel voor mij wat leefbaar weet te houden. De afgelopen dagen was ik bezig met schuld en vervolgens de boete. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik daar nu uit ben, een poging om het draaglijk te houden doet denken aan de lichtheid van mijn bestaan. Alleen sprak Kundera over de ondraaglijke lichtheid. Wanneer daarnaast Red Bull nergens te vinden is, zijn het de vleugels die ik mis. Dat het zeer doet, een gegeven dat een confrontatie zich gisteren voordeed en ander feit en dat ik niet goed weet hoe hiermee om te gaan, hooguit dat de conventies in deze een richtlijn zijn. Verwarring is nog steeds aanwezig, dat ieder huisje een kruisje kent ook dat is een vanzelfsprekendheid, dat er moet worden geroeid met de riemen die aanwezig zijn, en dat na deze dag waarschijnlijk nog een andere dag volgt, niet altijd zo vanzelfsprekend. De uiterste houdbaarheidsdatum die op vele verpakkingen in de supermarkt te vinden zijn, doen vermoeden dat het product nog wel een aantal dagen mee kan. Diekstra schreef daar vandaag een mooie column over. Dat daar het Carpe Diem tussen de regels door te vinden was, ook dat doet geen afbreuk aan het feit dat ik moet dealen met de situatie zoals deze is. Dus neem ik me vandaag voor om het hierbij voorlopig te laten, me te richten op de opdracht die voor het fotocafe in het verschiet ligt en om over te gaan tot mijn orde van de dag. En van het plukken van de vruchten op termijn… de tijd zal het leren!