Leuren langs deuren

De huistelefoon gaat. In het schermpje verschijnt een mij onbekend 06 nummer. Ik neem op. Een vriendelijke dame vraagt mij of ik even tijd heb voor een positief bericht. Dat heb ik. U kent mij niet maar mag ik u een verhaal vertellen? En dan komt de aap tevoorschijn: een op de bijbel gebaseerd verhaal. Neen, dank u wel, het komt mij eigenlijk niet gelegen. Mag ik u dan later in de week nogmaals bellen? Neen, dank u daar heb ik geen behoefte aan. Zij wenst mij, nadat ze heeft gezegd dat iedereen de vrijheid heeft om nee te zeggen, een prettige dag en ik haar ook. Leuren langs de deuren zit er momenteel niet in, de Wachttoren van voorheen ligt waarschijnlijk ergens bedrukt te wachten en van Jehova getuigen valt geen spoor te ontdekken.

Even was ik bang dat het een verkiezingstelefoontje was, maar ook Jehova maakt gebruik van de mogelijkheid om het goede woord te verspreiden. Je moet toch wat en beperkingen maken de gemiddelde mens nu eenmaal creatiever dan dat je in eerste instantie zou denken. En wie kan op dit moment niet beter gaan leuren dan dat het Woord gestalte krijgt. Nu begrijp ik ook de bedoeling van die poster op dat verkiezingsbord. ooit, in de Beginne was er het Woord. Maar alras bleek dat ook aan het Woord de nodige twijfel valt te hangen. En waar de overtuiging dat het goede van de mens zich niet altijd direct openbaart, zal het slechte veel vaker zegevieren. Een ding is mij echter duidelijk: geen schoen tussen de deur, geen driemanschap waarbij de supervisor zijn leken aan laat bellen, pakjesbezorgers regelmatig met open armen worden ontvangen en het verkiezingsdebat voor een vierde termijn van Rutte en consorten ervoor blijft zorgen dat die eerste klap… nou ja, vroeger was op de Markt een gulden een daalder waard. Maar goed dat die is afgeschaft!