Moeder Corry en COR O.

89 is zij geworden: Cornelisje Bregman geboren Greeuw. Moeder Corry, oma Corry en omama Corry. Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Een bonte kinderschare met allemaal een ander verhaal. Maar haar verhalen worden steeds minder. Niet alleen door haar fysieke achteruitgang, met twee gebroken heupen en een tweetal pennen in haar lijf, wordt ook haar geheugen een last. In die zin dat het korte termijn geheugen het geregeld af laat weten, met haar lange termijn geheugen wordt het actueel wanneer foto’s uit haar verleden de revue passeren. Dat van die ouderdom is helaas ook niet aan haar voorbij gegaan, maar gisteren was zij het middelpunt van haar directe kinderschaar.

Jaap en Jennifer, Joke en Piet, Marry en Rob en een blauwe Ria en ik mochten met haar gaan eten in Castricum. En zij genoot zoals wij ook van haar genoten. Helaas wordt haar wereld wel steeds kleiner, heeft zij haar man verloren en andere familieleden zijn haar vooruit gegaan. Ook haar kennissenkring is redelijk uitgedund, hetgeen de tol is die zij door haar hoge leeftijd heeft moeten betalen.
Maar het zal hopelijk nog een poosje duren voor zij zich zal gaan melden bij de schipper die haar zal gaan overvaren…

En dan dat andere. Ik mocht het bestelde boek van Cor Oorthuijsen vandaag ontvangen, en heb het werk in een woord omschreven: INDRUKWEKKEND.
Waarmee ik eigenlijk zijn werk tekort doe, want zijn foto’s fascineren niet alleen, maar zet de kijker ook aan het denken. Getekend door de waanzin waarmee de ene mens de ander afslacht, waarbij een leven niet veel meer wordt dan een cijfer in een reeks waar geen einde aan lijkt te komen. Gekleurd in zwart/wit met een doorlopend rood streepje. Een subtiel signaal dat doet denken aan de ‘Last Post’ dat dag in dag uit, jaar in jaar uit door hoornblazers ten gehore wordt gebracht.

Opdat wij niet alleen herdenken maar ons ook herinneren waar deze slachting toe heeft geleid. In eerste instantie tot een wapen stilstand voor een Tweede Wereldoorlog alsnog de vrede om zeep hielp.

En dit jaar vieren wij 75 jaar vrijheid. Waarbij het thema in Alkmaar de titel zal krijgen van ‘breekbare vrijheid.’ Maar wat is vrijheid? Wat betekent vrijheid? En niet alleen dat, maar waar bevindt zich de grens? Want hebben wij niet allemaal de neiging om de uiterste grens van vrijheid op te zoeken…?!