Plingplongen

Ik had die mie natuurlijk af moeten spoelen. Nu is het een grote klont waarin nauwelijks iets van die mie te ontdekken valt. Maar de smaak: verrukkulluk! Rose garnaaltjes, vissaus voor een stevige bite, de trassie die nog steeds op het verlanglijstje staat en dat geheel afgeblust met een biertje. Om over de sambal oelek maar te zwijgen. Een middag in de keuken onder de nieuwe afzuigkap. Die afzuigt als de beste en laat blijken dat’ie ’t doet. Een herrie van jewelste, maar de veronderstelde rook rond mijn hoofd is in ieder geval verdwenen. Maar die luchies… Het blijft nu eenmaal een kwestie van smaak te weten dat de marine bij grote hoeveelheden trassie voor wat betreft de blauwe hap zweert, doet mij immer een genoegen. Waar ik gisteren mij bezighield met het volgende deel van de afgelopen kunstgeneugten, vandaag maar weer eens een stom bericht. Ria heeft een dag doorgebracht met het afleggen van bezoeken aan huis, dat wil zeggen bij zowel Marlies als bij Ellen, waardoor het feit van een intermediair als zodanig een hoofdrol vertolkt, daarnaast heb ik me ontfermd over dat eerder naar voren gebrachte eten. Bami in een tweetal verscheidenheden, dat wil zeggen de een als biologisch en de ander afkomstig van de supermarkt, hetgeen de nodige aandacht heeft betracht. Je merkt het al, het feit dat ik op dit spoor wat aan het plingplongen ben betekent simpelweg dat het niet alleen weinig om het lijf heeft, maar dat mij de noodzaak ontbreekt om nog wat wezenlijke zaken naar voren te brengen. Dat de HEMA slechts drie boekjes voor mij in de aanbieding had, waarschijnlijk is de vierde nog steeds onderweg. En dan te bedenken dat…