Rue de la CC Plu

Vrijdag twaalf uur CO2 overleg, iets wat spontaan opwelt bij de Heer Oosterbaan. Nu sta ik niet meer van zijn vondsten te kijken, maar hetgeen hij als toevoeging geeft, zet mijn mond wederom vol tanden. Crocetten Overleg van Twee.

Bewust wordt dit keer gekozen voor de twee C’s, hoewel dit waarschijnlijk wederom de nodige golfjes teweeg zal gaan brengen. Naast die verrassing van een brief uit Frankrijk, een soort van Rue de la Plu van mijn kant de variabele zal zijn. Het houdt het geheel in beweging, de draad die even weg was wordt weer opgepikt en voor ik het goed en wel besef zijn we heel duidelijk aan het onderhandelen.

Wordt het wit dit keer voor hem en zal ik mij gaan verlustigen aan het bruin dat hij zo genegen is, zal het bier wederom anders smaken dan het bier dat hij in het Buitenland tot zich heeft genomen, zal de ambiance zich gaan kenmerken door de hordes toeristen die de stad op hun manier gaan verkennen, zal het fotojaarboek ook bij hem in goede aarde vallen, of zal het juist de gelegenheid gaan bieden om wederom bij lijnB onze opwachting te komen maken.

Nu is het nog dinsdag edoch voor ik het goed en wel besef is de vrijdag aanstaande. Dat ik ernaar uitkijk is een vaststaande zekerheid, dat onze gesprekken zich kenmerken doordat het 1 een logisch gevolg voor de ander kent, dat creativiteit hoog in het vaandel staat, dat het gesprek wat zich zal gaan ontwikkelen in de ogen van een ander hooguit als ‘ouwelullenpraat’ wordt omschreven, dat zal mij vrolijk aan de bips gaan roesten.

Dat de beelden van vandaag recht doen aan die brief die een heel eind verder in een brievenbus is beland…