SCHERVEN beeld

Nog even volhouden! Dan mogen wij weer. Stemmen voor een ander Europa. Dat wil zeggen dat er mogelijk een aardverschuiving te wachten staat, dat populisme vanuit vele kanten oprukt, dat een vooronderstelde eenheid nog weer wat langer op zich laat wachten en dat de verschillende Nationale trots het eigen belang laten prevaleren. En dat het veronderstelde vakantiegeld minder zal zijn dan waar op gerekend wordt. Dat de VVD eieren voor zijn geld zal gaan kiezen, dat de mogelijkheid groter wordt dat Rutte III de eindstrijd niet gaat halen en dat veel beloftes hooguit op drijfzand zijn gestoeld. Eerlijk gezegd zal ik daar niet rouwig om zijn. Rutte is nu eenmaal goed in staat geweest om de verkeerde personen op de juiste ministeries te stallen of misschien is het wel net omgekeerd. En waar Nederland absoluut (niet) zit te wachten op een strijd van de twee haantjes die het tegen elkaar zullen gaan opnemen, ook daar valt misschien wat vuurwerk te verwachten. Maar eerlijk gezegd, nogmaals, dat van die soep die gegeten wordt, kan het mogelijk een lauw opdienen zijn van de feiten. Nederland maakt zich klaar om met een nog minder percentage de stemlokalen te gaan bevolken, niet veel later zullen de borden weer worden opgeborgen om misschien toch nog dit jaar wederom te gaan verschijnen. Pappen en nathouden, beloften doen die door de tijd worden achterhaald en voor je het weet is daar die volgende wereldwijde economische crisis. Waarbij de Nobelprijs voor de Vrede een jaar wordt overgeslagen. Waarin rampen zich zullen gaan herhalen, inzamelingsacties op een lager pitje komen te staan en waar degenen die het zich zouden kunnen permitteren, hun kapitaal zien verdampen. De werkzame bevolking wordt uitgenodigd om nog meer te gaan scheiden, de euro dubbeltjes en de twintig cent stukken in die ouwe sok te doen, je niet langer druk hoeft te maken dat het geld toch wel uit je beurs verdwijnt en de slager om de hoek, de bakker daar tegenover, de groenteboer met zijn streekproducten en de winkel waar je zuivelwaren kunt bemachtigen, weer terug in het straatbeeld te vinden zijn. Want hoe zuur kunnen druiven zijn wanneer ze uit India worden ingevlogen, de aardbeien van Hollandse bodem worden doorgedraaid bij de jamfabrieken, Flipje in Tiel een wederopstanding doormaakt en Tata steel gewoon weer Hoogovens gaat heten. Nationale Trots en Rita Verdonk als ondergaand boegbeeld, Bij1 met Sylvana en dan de omgekeerde wereld van Baudet. Houd mij een spiegel voor en ik zal een uitspraak doen, helaas, de spiegel heb ik laten vallen en de scherven… spiegelen allemaal een ander beeld!