Toon zetten…

Er is altijd wel iets of iemand die mij attendeert op het feit, dat ik veelvuldig in gebreke blijf. Nu is niets menselijks mij vreemd, kan ik hooguit een pleidooi voor mezelf gaan houden in de zin van dat ik het niet zo bewust heb bedoeld, dat ik het vergeten ben of dat ik wel bewust heb gedaan alsof ik dit niet zou hebben vernomen. Wat dat betreft verschil ik niet zoveel van een politicus die er alles aan gelegen is om onder zijn verantwoordelijkheid uit te komen. Want het draait veelal om verantwoordelijkheid, waardoor ik me aan de ene kant wel eens schuldig voel, aan de andere kant het excuus aan mijn zijde vindt.

De toon is gezet en hoe dit bericht vandaag gaat aflopen, op dit moment ook mij volstrekt onduidelijk. Dat neemt niet weg dat ik een beroep kan doen o wat beelden die ik in het huidige verleden heb gemaakt. Want je maakt bewust een foto, je neemt deze niet dan wel schiet je er weinig mee op wanneer je je prent schiet. Ik bedoel maar, wat de een als vanzelfsprekend ervaart, werpt de ander een drempel op om je bewust te maken van dat waar je mee bezig bent. En ik had toegezegd dat ik nog wat gruwzame beelden uit Breda op de korrel heb genomen, dit lardeer met wat foto’s van afgelopen woensdag dat wij wandelend door Alkmaar indirect getuigen zijn geweest van het afscheid van BurgemeesterPiet, de lampen in de Groote Kerk gaven licht en de deuren waren stevig gesloten, alsof een Spanjaard op voorhand een kijkje kwam nemen omtrent de 8 oktober feesten om alsnog de Spaanse latten onder te binden, omdat het water hem tot aan de knie reikte…

Dat is de toon en voor de rest is het kabinet aan zet! Op naar de volgende golf, waar de zee zich nog rustig houdt en het Corona steeds meer wordt verdrongen door covid-19…