… uit te kunnen pakken!

Ben op mijn manier weer lekker bezig. Houd me bezig met voorbereidingen voor de expositie in de Trog. En dan te bedenken dat deze Trog op het landgoed Willibrord te vinden valt. Waar ooit varkens huisden, de Stichting voor een belangrijk deel zelfbedruipend was, waar hulpverleners de hulpvragers zoveel mogelijk ondersteunden en waar het usance was om mensen die door het dolle gingen in een aangepaste ruimte te behandelen. Van isoleer, naar separeer, naar time-out, naar een rustkamer die ook nog enigszins versterkt was. Waar de huidige GGZ nog voor een deel te vinden valt, waar tegelijkertijd ook een stilzwijgende sanering heeft plaatsgevonden, waar de koepelkerk een cultuurbastion is geworden en waar een lesgroep van Duin & Bosch niet alleen stages heeft gelopen, de lessen volgden op D & B, waar Glorieux en Aloysius bepaalde afdelingen vertegenwoordigden en waar waarschijnlijk de Directie van dat Gesticht nog zetelt, onder de noemer GGZ Noord-Holland- Noord. Met vestigingen elders in de Noordkop. Waar mijn vader zaliger nog weleens bloed kwam geven en na afloop getrakteerd werd op een geestrijke versnapering, waarbij jenever dan wel cognac de tekorten dienden aan te vullen. Andere tijden, andere omstandigheden, hetgeen niet wegneemt dat ik vandaag een ode breng aan mezelf: Rafels licht gedicht met werken van mijn geest en van mijn hand. Was het alleen maar om te zorgen dat de dag die ik vandaag met mezelf heb doorgebracht, voldoende werk heeft opgeleverd om straks wat voordelig uit te kunnen gaan pakken…

DRAAIBAAR Luisterend

naar de stilte van dit papier

Door steeds het leven vraag ik me af:

om te keren hoe zou jij die vullen”

blijft mijn herinnering

tot leven komen;

zo kan ik mijn toekomst CIRKEL

nu

reeds opgewekt Maakt het iets uit

de rug toe keren wat wij zijn”

Maakt het niets uit

dat wij zijn”

Iets en niets

ONDERDAK verschillen die

de cirkel sluiten.

Geen moment

waarop ik

eenzaamheid

van de daken GESLOTEN DEUREN

schreeuw:

Klop, klop

eenzaamheid triiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

wordt ding, dong

ieder moment tok, tok

onderdak geboden.

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrt

bons, bons

klepperdeklepper

klink, klonk….

Hallo,

is daar iemand”

BEZIG BAASJE IK KEEK EN ZAG

Waar ben ik, in Godsnaam de broosheid

mee bezig, waar ben ik van je lichaam

ontluikend

mezelf betrappend aan de vooravond

in een psychisch dwang van een nacht

jak pakkend mijn klanken

met de buitenwereld je kwetsbaar

verbrekend, alles in en de zachtheid

buiten mezelf zoekend van je

om zo, door wetten te breken pure kracht

me te dwingen uit mezelf

te klimmen, daar ben ik je bewegen

onzichtbare handen

mee bezig en nog steeds draden jouw

niet daar, waar lichaam leidend

ik wil zijn.

je gezicht

stralen

in het kale lamplicht

dat mijn wang betraande.

en dat er dan het een en ander fout gaat… Ook dat mag de pret dit keer niet drukken!