Van de rel in een andere rol.

Iedereen maakt zich op om maandag zo voordelig mogelijk op de foto te komen. De man met de kuif, mannen met baarden, dames in een aangepaste gelegenheidsjurk en het nieuw aangeschafte colbert dat doet denken aan een verondersteld nieuw elan, broeken met plooien en natuurlijk die opvallende schoenen van Hugo die voor de gelegenheid laarzen heeft aangetrokken. Tenslotte zal hij dit jaar menig eerste paal de grond in gaan rammen, worden zijn capriolen van de laatste tijd hem vergeven en zal hij er alles aan gaan doen om ook het herstel van Woningen in Groningen aan een ander Ministerie over te laten.

Het heeft veel weg van een Sprookje en de schrijver van dit geheel heet geen Carroll maar simpelweg Mark toen de mark nog gewoon een betaalmiddel was. Maar ook dat valt onder de noemer van : ‘Er was eens een demissionair Premier die het volk met een verbijsterende glimlach op zijn gezicht menig burger op het verkeerde been heeft weten te zetten. De langst zittende Premier, de langst levende demissionair Premier en zo zijn er nog wel wat zaken te bedenken waarbij de Mark een bewijs van onvermogen naast zich neer heeft kunnen leggen. Door gebruik te maken van zijn kortdurende termijn geheugen, door niet direct zijn verantwoordelijkheid te nemen omtrent de toeslagenaffaire en daardoor nog steeds menig gezin in financiele rampspoed onder te dompelen.

Geen duikelaar maar meer een dompelaar waardoor ook dit sprookje op termijn zal eindigen in een Sprookjesbos, waar geen Wit Konijn te vinden is en de klok ook daar slechts twee keer per dag de juiste tijd zal gaan aangeven. Enig idee welke kant dit bericht opgaat? Wij kregen een opdracht van Sophie van het fotocafe, ik had het genoegen om op mijn gezicht in te laten zoomen, maar heb waarschijnlijk die donderdag wat teveel hooi op mijn vork genomen,

waardoor ik een tweetal dagen van de rel ben…