VERZETten!

Overdaad heeft vaak de neiging om te gaan schaden. Nu weet ik wel dat het mij een genoegen geeft, wanneer ik weer eens iets wat mij heeft bezig gehouden kenbaar wens te maken, maar het kan ook ietwat teveel zijn. Waardoor het woord TE eigenlijk de trigger is om dingen dan maar op mijn beloop te laten. Niet dat ik hier veel moeite mee heb, maar als een bekende ander mij attendeert op het feit dat ik met mijn wonderlijke uitspattingen de kans loop om de plank mis te gaan slaan, moet ik eerst even slikken om daarna te concluderen dat de ander in dat geval toch wel het gelijk aan zijn zijde heeft.

Na gisteren kan het net anders dan dat ik vandaag maar weer een vervolg brei aan wat ik eergisteren aan mijn kaartje heb toegevoegd. En waar ik eerder de gelegenheid te baat heb genomen om een voorlopig overzicht van de werken van Pauline in een album vast te leggen, worden het vandaag wat beelden van de bionische mens die ons straks mogelijk in staat kunnen stellen om zonder escaperooms en daarbij de navenante opdrachten in de eigen bol mee aan het werk te gaan. want hoelang zal het nog duren voor de mens een chip in zijn brein geplaatst krijgt, dat voedsel niet meer gekauwd hoeft te worden en dat van obesitas geen sprake meer kan zijn wanneer de soorten chips, de vlammetjes, de lekkerbekken en zelfs het snoep wordt vervangen door een enkele pil die. door in contact te komen met die eerder genoemde chip, al die sensaties volledig naar voren weet te brengen.

En dat biologisch boeren hooguit gepaard gaat met een bezoek aan een museum dat geheel en al is ingericht op wat nu nog een utopie zal zijn. Een soort van Walden IV, maar dan met elementen van Big Brother, vermengd met restanten van Utopia en dat alles gelardeerd met een sausje dat doet denken aan Oranjekoorts met vlaggetjes en leeuwtjes die nergens toe doen… en dat alles onder de noemer van constant de zinnen blijven verzetten,

hoewel van enig verzet geen sprake meer zal zijn.