Wel geinig!

‘Wel geinig’, was steevast het commentaar van Hein waardoor hij alle monden wist te snoeren. En toch is het hem gelukt om een voorbeeldig Psychiatrisch Verpleegkundige te worden. Dat neemt niet weg dat dit gevleugelde gezegde een rol speelt bij het bericht van vandaag. Neen, wanneer ik commentaar geef op een schrijven van mijn buurman, gaat dit iets verder dan ‘wel geinig.’ Het zet mij aan het denken en het weten dat wij slechts twee huizen van elkaar verwijderd zijn, opent deuren die voor menigeen gesloten blijven. Dan doel ik op al die gegevens die zijn opgeslagen in de geest en wanneer je dan een laatje opentrekt, versteld staat van wat voor schatten er dan weer tevoorschijn komen.

Maar mijn buurman is in zekere zin een geletterd man, kent een bepaalde kieskeurigheid en weet zich omringd door schrijvers die hij heeft weten te ontdekken op zijn zoektocht naar literatuur. Terwijl ik me simpelweg wat bezighoud met veronderstelde literaire thrillers…
Dat neemt niet weg dat de woorden die hij aan een bepaald onderwerp wijdt hem ook uitdaagt om met omschrijvingen aan de loop te gaan. Wat te denken van het volgende: pas ervoor op dat je ‘achter de geraniums komt te zitten…’ Het schijnt zo te zijn dat wij ‘achter de pelargonium dan wel achter de Gerannalaicaceae dienen plaats te nemen.’
En om dit bericht van een toetje te voorzien als in het spreekwoord ‘dat klopt als een bus’ wat momenteel een gangbaar spreekwoord is maar een samenvoeging van ‘dat klopt als een zwerende vinger’ en ‘dat sluit als een bus.’ Daar heb ik kennis van genomen!

En ook daar valt geen speld tussen te krijgen!